Chapter 5

  ¶ Ug ikaw, anak sa tawo, magkuha ka ug usa ka mahait nga pinuti; ang ingon sa navaja alang sa mag-aalot, kuhaon mo kana alang kanimo, ug isaghid kana sa imong ulo ug sa imong bungot: unya magkuha ka ug timbangan sa pagtimbang, ug bahina ang buhok.  

  Imong sunogon sa kalayo ang ikatolo ka bahin diha sa kinataliwad-an sa ciudad, sa diha nga ang mga adlaw sa pagsulong matuman na; ug kuhaon mo ang ikatolo ka bahin, ug ilibut mo kini nga pagatagudtagoron sa pinuti; ug ang usa nga ikatolo ka bahin isaliyab mo sa hangin, ug pagaibton ko ang akong espada sunod kanila.  

  Ug magkuha ka niana ug pipila lamang ang gidaghanon, ug ihigot mo sila sa mga sidsid sa imong bisti.  

  Ug gikan niini magkuha ka pag-usab, ug itugpo kana sa taliwala sa kalayo, ug sunoga sila sa kalayo; kay gikan niana mogula ang kalayo ngadto sa tibook balay sa Israel.  

  ¶ Mao kini ang giingon sa Ginoong Jehova: Mao kini ang Jerusalem; gipahamutang ko siya sa taliwala sa mga nasud, ug ang kayutaan nagalibut kaniya.  

  Ug siya misukol batok sa akong tulomanon pinaagi sa pagbuhat ug kadautan labi pa kay sa mga nasud, ug batok sa akong kabalaoran labaw pa kay sa kayutaan nga nagalibut kaniya; kay sila nanagdumili sa akong mga tulomanon, ug mahitungod sa akong kabalaoran, sila wala maglakaw diha niana.  

  Busa sa ingon niana misulti ang Ginoong Jehova: Tungod kay kamo samokan labaw pa kay sa mga nasud nga nagalibut kaninyo, ug wala magalakaw sa akong kabalaoran, ni magbantay sa akong mga tulomanon, ni magbuhat sumala sa mga tulomanon sa mga nasud nga nagalibut kaninyo;  

  Busa mao kini ang giingon sa Ginoong Jehova: Ania karon, ako, ako gayud, batok kanimo; ug ipakanaug ko ang mga paghukom sa taliwala nimo sa atubangan sa mga nasud.  

  Ug buhaton ko kanimo kadtong wala pa nako mahimo, ug sa sama niana dili na ako magabuhat pag-usab, tungod sa tanan nimong mga dulumtanan.  

  Busa ang mga amahan magakaon sa mga anak sa taliwala nimo, ug ang mga anak magakaon sa ilang mga amahan; ug ipakanaug ko ang mga paghukom kanimo; ug ang tibook nga mahibilin kanimo pagapatlaagon ko ngadto sa tanang mga hangin.  

  Tungod niini, ingon nga ako buhi nagaingon ang Ginoong Jehova, sa pagkamatuod, tungod kay gihugawan mo ang akong balaang puloy-anan sa tanan mo nga makapaluod nga mga butang, ug sa tanan mong mga dulumtanan, busa pagapakunhoron ko ikaw; ni pagawason ko ikaw sa akong mata, ug ako usab dili malooy kanimo.  

  Ang ikatolo ka bahin kanimo mamatay sa kamatay, ug ang uban sa gutom sila pagaut-uton diha sa imong taliwala; ug ang ikatolo ka bahin mapukan pinaagi sa espada sa libut kanimo; ug pagapatlaagon ko ang ikatolo usab ka bahin ngadto sa tanang mga hangin, ug pagaibton ko ang espada sunod kanila.  

  Ingon niana ang akong kasuko mamatuman, ug akong pahunongon ang akong kaligutgut diha kanila, ug ako mamatagbaw: ug sila mahibalo nga ako, si Jehova, nagsulti sa akong pagsingkamot sa diha nga natuman na ang akong kasuko sa ibabaw nila.  

  Labut pa buhaton ko ikaw nga biniyaan ug usa ka kaulawan sa taliwala sa mga nasud nga nagalibut kanimo, sa mga mata sa tanan nga managpangagi.  

  Busa kana mahimong usa ka kaulawan ug usa ka pagyubit, usa ka pagtulon-an ug usa nga makapahibulong, alang sa mga nasud nga nagalibut kanimo, sa diha nga ipakanaug ko ang mga paghukom kanimo sa kasuko ug sa kaligutgut, ug sa mapintas nga mga pagbadlong (Ako, si Jehova, namulong niini);  

  Sa diha nga ipadala ko sa ibabaw nila ang dautan nga mga udyong sa gutom, nga alang sa pagkalaglag, nga akong ipadala aron sa paglaglag kaninyo. Ug padakuon ko ang gutom diha kaninyo, ug putlon ko ang inyong gisaligan sa tinapay.  

  Ug ipadala ko kaninyo ang gutom ug dautan nga mga mananap, ug sila magapasubo kanimo; ug ang kamatay ug ang dugo molatas kanimo; ug magadala ako ug espada diha kanimo: Ako, si Jehova, namulong niini.